Видео

🇰🇬🤝🇵🇼👍💪🔥⚡😊

О сорлы өлген малды да жеуге қорыққан гой.

Ой байлар қымызды ишип қарынды тыр тыр қасып жатады бір ауылды асырау қаида кедейлері қорлау малын бақтырып кедейдің бір жылға бақтырып еңбек еткен ким кешек бермеген бір малы жоғалса ұрып соғып итіншығарған киімге ішіуге жарым ай жүрген сорлы кедейлер

Ертеде құмалақшы жауырыншылар көп болған ғой

Керемет

Болыпты,болыпты, болыпты, болыпты, ашады,түседі,кетеді, келіпті д.c. Т,б. Ертегіні басқаша етістік келтіріп , немесе баяндауышты өзгертіп, орнын аздап жылжытып, жатық қылып айтуға болмай ма?

Тестті барма??????

Мен 5 ертегі туралы сайысқа қатысамын 😂

Гүлммира ханым жарайсыз өте жақсы айтып шықтыңыз

Текст керекпа?

Ертегинин авторы Ким???

❤🎉😊

Осыны мазмұндауға берді бізге😢

Жаман оқыдыныз

Қте жағымды дауыс екен. Дами беріңіз

Керемет Гүлмира. Осындай вилеоларды ютубқа сала беру керек. Қазақи дүниетанымды ұмытып кетті ғой халқымыз. Рахмет сізге

Қымызды бала кезімізде бие бауда жатып бие сауып сауғызып жүріп ішпеуші едік. Енді міне қаладамыз сол қымызды саумалды сағындық әбден

Керемет

Зор болған өте керемет рахмет

Күшті

Орыс тілден сурайд😂

😍😍🔥

😍😍🔥

Апаи рахмет көп рахмет ❤

Тексті барма

текст?

АЙТ НАХУ

Сен маган кум сын? Коттак

Сайысқа қатысушылар лайк бассын.

Сізбен алғыс!

Күшті айтыныз😊

сіз сондай жақсысыз

Текстін шығарасызба

Тексті жоқпа

Жалғасы барма екен

❤❤❤❤

❤❤❤❤❤

Насыр деген киси, руы кожа бопты

Алла Балаларымды сактасын жамандыктан ауминь

Где можно купить эту книгу?

Маган керек болганы шагын мысал олен керек

Күшті (◍•ᴗ•◍) ❤ ( ˘ ³˘)❤

Диктордың дикциясы,интонациясы түк қызық емес.Әп әдемі өлеңді пұшық шіркін қор қылдының кері. Тынымбай Нұрмағанбетовтың әр әңгімесі ,повесті тонкий юморға толы.Оны жәй кітап оқығандай қылып оқыса бар құндылығы жоғалады

❤

Менде сайыска катысып жатыр

😊

👍👍👍👍

🎉баяу

Қарны тоқ, қайғысы жоқ, киімі бүтін бес жасар ойын баласына қыстың кешкі аязы қызық та болуы мүмкін. Бес жасар баланың миы əлі нүкте түспеген ақ қағаздай. Əсерлі оқиға, сұлу сурет сол аппа қағазға өшпестей жазылып қалар. Əлі есімде: темір ұста үйінін іргесінде асық ойнаған балалардың арасында мен де бармын. Батқан күннің қызылы Талас Алатауының қарлы шыңдарын балқытып жібергендей еді. Теріскейдегі Қаратаудың үстінде қызғылт көгілдір құстар түйдек-түйдегімен қалқып тұрғандай екен. Құстар емес, бұлттар екенін сеземін. Қошқаратаға қонақтаған қоқиқаздар секілді. Таулар балқып жатса да, жылуы жоқ. Алаулаған бетіңді сүйер шымыр аяз тек біздің Жуалыда, Мыңбұлақта ғана болады деседі. Балалардың ересегі Сейсенбай маған болысып, мен ұтылып қалсам да асықтарымды өзіме қайтартқызып береді. Менен үлкен бола тұра, балалар менен ығатын сияқты. Онысы несі екен? Көз байланып, қас қарая ойын бітіп, үйді-үйімізге тараймыз. Темір ұстаның жəпірейген үйінің алдында үйме-жүйме соқалар, темір тырмалар ғана қалады. Олардың үйі осы, олар жаурамайды. Не көрінгенін білмеймін, аузымнан аяздың буы бұрқырап, үйге жүгіріп кіріппін. Айша тұтатқан жетілік шырағданның бүйірі томпайған шынысына түкіріп кеп жіберіппін. Жетілік шиша шырт етіп, шытынасын да қалсын. Жетілік білтедегі момақан от теңселіп, шалықтап барып, əйтеуір, өшпей тірі қалды. Бірақ керосин түтінінің иісі мүңк ете түсті. Бұл сорақы, сорлы ісімді көріп қойған Айша үн-түн жоқ, онсыз да аяздан тырсылдап тұрған құлағымның сырғалығын қолымен қыршып алғандай болды. Құлағым тыз етті. Қанап қалыпты. Ал кеп бақырайын. Дауысымды естіп, далада жүрген Мұртаза келді. Құлағымнан қан ағып тұрғанын көріп, Айшаға ал кеп ұрыссын. Ар жағы не болғанын білмеймін, мен ұйықтап қалсам керек. Түн ортасы болар, мен Айшаның айқайынан ояндым. Елегзіген шынысыз шамның сəулесімен сорайып-сорайып бөтен біреулер көрінеді. Олар Мұртазаны итеріп-итеріп, алдарына салып алып кетті. Айша айқайлап арттарынан шықты. Дірдек қағып мен де шықтым. Серейіп-серейіп үш-төрт адам сай жаққа қарай кетіп бара жатыр. Сайдағы көпір сықырлады. Айша сайдың қабағына дейін қалмай барып еді, Мұртазаның,даусын анық естідім. − Қайт! Балалар қорқып қалады! - деді. Түнгі аяз бұл күнгі дауысты қайталап шыққандай болды. Сықыр - сықыр дыбыс алыстап, Айшаның аяғының астындағы қар ғана қаршылдайды. Айша есіктің алдындағы ербиіп тұрған мені көтеріп алып, бауырына қысып, аспандағы топ-толық Айға қарап: − О, Жаратқан басқа-басқа, мына үрпек балапандай үш нəрестенің не жазығы бар еді? - деді. Толықсып тұрған Ай бір аунап түскендей болды. Мен лезде есейіп шыға келдім. Енді мені қорғайтын Əке жоқ екенін сұңғылалықпен сезіп қойған сияқты едім. Жаңа ғана жарқырап тұрған Ай бұлттың ішіне сүңгіп кетті де жетімдіктің алғашқы дəмін татқандай болдым. Қорбиып қараңғы түн жан-жақтан қаптап келе жатты. Айша мені жетім қалған үйге жетектеп кіргізді. 1937-жыл жалмауыз жыл еді. Қанатына қырау қатқан жас балапан мен едім. Енді асықтан ұтыла беретін болдым. Бұрынғыша ешкім болыспайды.

Керемет апайм беріп еді маған ұнады мағналы екен